امیرمومنان علی (ع) می فرمایند:کشتگاه سخن، دل است و انبار آن، اندیشه و تقویت کننده آن، خرد و آشکار کننده آن، زبان و جسم آن، حروف (کلمات) و جانش، معنا و زیورش، درست بیان کردن و نظامش، درستى.
از امام على (ع) پرسیدند: بهترین چیزى که خدا آفریده کدام است؟ فرمودند:سخن. عرض شد: زشت ترین چیزى که خدا آفریده کدام است؟ فرمودند:سخن. سپس فرمودند:با سخن است که روسفیدى حاصل مى شود و با سخن است که روسیاهى به وجود مى آید.
همان حضرت (ع) فرموده اند:هر که گفتارش بد باشد، ملامت بسیار شنود.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:بیشترین گناه را در روز قیامت آن مردمى دارند، که بیشتر سخنان بیهوده بگویند.
نیز فرموده اند:نشانه فهمیدگى مرد این است که کمتر سخن بیهوده مى گوید.
پیامبر اکرم (ص) در نکوهش بیهوده گویی می فرمایند:هان! گاه مى شود که مردى از شما براى خنداندن مردم، سخنى مى گوید و بدان سبب به مسافتى دورتر از آسمان سقوط مى کند. هان! گاه مى شود که مردى از شما براى خنداندن دوستان خود، سخنى مى گوید و بدان سبب خداوند بر او خشم مى گیرد، به طورى که تا به دوزخش نبرد راضى نمى شود!
امیرمومنان علی (ع) نیز در نکوهش پرگویی فرموده اند:از زیاده گویى بپرهیز که آن عیب هاى پنهان تو را آشکار مى سازد و کینه هاى آرام گرفته دشمنانت را بر ضد تو تحریک مى کند.
در حدیث معراج آمده است اى احمد! بر تو باد خاموشى؛ زیرا آبادترین مجلس، دل هاى پاکان و خاموشان است و ویرانترین مجلس، دل هاى بیهوده گویان.
موفق باشید ...