درباره حضرت امام جعفر صادق (ع) . . .

امام جعفر بن محمد الصادق ششمین امام و جانشین رسول گرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم) می‌باشد که خداوند متعال آن حضرت را به جانشینی رسولش برگزیده و رسول خدا طبق دستور الهی دوازده جانشین خود را مشخص کردند که امام صادق (ع) پس از شهادت پدر بزرگوارشان امام باقر (ع)، عهده‌دار مقام الهی امامت شد.

ولادت آن حضرت در شهر مدینه سال ۸۳ ق. بود و در شوال ۱۴۸ در سن ۶۵ سالگی به شهادت رسیده و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد و به مدت ۳۴ سال امامت کرد. [۱]یکی از لقب‌های مشهور آن حضرت، صادق است که با نگاهی به روایات می‌توان گفت که این لقب را همانند مقام امامت، خداوند متعال به آن حضرت عطا کرده و رسول گرامی اسلام (ص) از طریق وحی این خبر را داده بود، چنانکه محمد بن مسلم روایت می‌کند که نزد امام باقر (ع) نشسته بود که حضرت جعفر (ع) وارد شد.

امام باقرآن حضرت را بغل کرد و به سینه چسباند، سپس به من فرمود:‌ای محمد! این امام تو بعد از من است، به او اقتدا کن و از او دانش فراگیر که به خدا قسم این همان صادق است که رسول خدا آن را برای ما وصف کردند و آگاه باش که شیعیان او در دنیا و آخرت پیروز و دشمنانش در دنیا و آخرت بر لسان هر پیامبری نفرین شده هستند.

امّا اینکه چرا در میان ائمه اطهار (علیهم‌السلام) امام ششم را صادق می‌نامند باز از روایات روشن می‌شود که رسول خدا راز و رمز این لقب را که خداوند متعال بر آن امام عطا نموده بیان کرده‌اند که به چند روایت به عنوان تبرک اشاره می‌شود:

 ابی حمزه ثمالی از امام سجاد (ع) پرسید: یابن رسول‌الله، مرا از امامانی خبر ده که پس از رسول خدا اطاعتشان بر ما واجب است؟

امام یکایک ائمه اطهار (علیهم السلام) را شمرد و رسید به نام مبارک امام جعفر (ع) که فرمود: نام او در نزد اهل آسمان صادق است. ابی حمزه ثمالی گوید: پرسیدم: سرورم همه شما صادقید، پس چرا فقط او صادق است؟ امام فرمود: پدرم از پدرش از رسول خدا (ص) نقل کرده که فرمود: وقتی فرزندم جعفر بن محمد بن علی‌بن حسین‌بن علی‌بن ابیطالب متولد شد به او صادق بگویید، زیرا پنجمین فرزند او که جعفر نام دارد، ادعای امامت خواهد کرد و بر خدا دروغ خواهد بست و او نزد خدای متعال جعفر کذاب است.

 صادق دستور رسول خدا: همان گونه که از روایت اول فهمیده شد، لقب صادق به دستور خدا است که طبری آورده: رسول خدا (ص) فرمودند: وقتی فرزندم جعفربن محمدبن علی‌بن حسین متولد شد او را صادق بنامید، زیرا از فرزندان او پسری به دنیا خواهد آمد که به او جعفر کذاب خواهند گفت.

وای بر او از جرأتی که بر خدا می‌کند و ظلمی که به امام زمانش می‌کند. شبیه این روایت از امام زین‌العابدین از رسول خدا نقل شده که در آخر آن آمده، (جعفر کذاب) ادعای امامتی را که حقش نیست خواهد کرد و به کذاب مشهور خواهد شد.

موفق باشید ... 

اونایی که بچه دار نمی شن ، حتما بخوانند ، انشالله به لطف خدای منان ، حاجت می گیرن . . .

 امام سجاد(ع) به یکی از اصحاب خود فرمود: برای فرزند خواستن این دعا را هفتاد مرتبه بگو: «پروردگارا؛ مرا تنها مگذار و تو بهترین وارثین هستی، و برای من جانشینی معین کن که در زمان زندگی‌ام به من خوبی نماید و بعد از مرگم برایم طلب آمرزش کند، و به او خلقتی سالم عطا کن و شیطان را بر او شریک و نصیب مگردان، بارالها! از تو آمرزش می‌طلبم و به سوی تو برمی‌گردم چرا که تو بخشنده و مهربان هستی». و کسی که این دعا را زیاد بخواند، خداوند عزوجل آن چه را که از مال و فرزند و خیر دنیا و آخرت آرزو دارد به او عطا می‌فرماید چرا که خداوند عزوجل فرموده است: «پس می‌گویم که خداوندا! از تو آمرزش می‌‌طلبم چرا که او آمرزنده است و او برای شما آب گوارا از آسمان نازل فرمود و با مال و فرزندان، شما را یاری فرمود و باغ‌هایی برای شما قرار داد و نهرهایی را جاری است».

 سلیمان جوزی از زراره نقل کرد: نزد هشام بن‌عبدالملک رفته بودم که برای اجازه ملاقات دادن معطل نمود و من ناراحت شدم، هشام نگهبان پولداری داشت که فرزندی نداشت، امام باقر (ع) به او نزدیک شد و فرمود: مرا به نزد هشام ببر تا دعایی به تو آموزش دهم که دارای فرزند شوی؟

نگهبان قبول کرد و ایشان را نزد هشام برد و کارش را انجام داد و زمانی که بیرون آمد، نگهبان گفت: جانم فدای شما! آن دعا را به من بیاموز.

ایشان فرمود: هر روز صبح و عصر هفتاد مرتبه بگو: سبحان‌الله، ده مرتبه استغفرالله و نه مرتبه تسبیح و آن را با استغفار تمام کن که خدواند عزوجل می‌فرماید که از خداوند عزوجل آمرزش بطلبید، چرا که او آمرزنده است. از آسمان آب گوارا برایتان نازل کرد و به وسیله مال و فرزند به شما کمک کرد و برایتان باغ‌ها و نهرهایی قرار داد، نگهبان این ذکر را گفت و دارای فرزندان بسیاری شد و بعد از این همیشه به دیدار امام باقر و امام صادق (ع) می‌رفت.

سلیمان گفت: با دختر عمه‌ام ازدواج نمودم و این‌ها را خواندم ولی فرزنددار نشدیم، آن را به همسرم یاد دادم او خواند و ما بچه‌دار شدیم و فهمیدم که اگر زن بخواند بچه‌دار می شود، و این دعا را به کسانی که بچه‌ار نمی‌شدند آموزش دادم و آنها هم دارای فرزندان زیادی شدند.

 ابن‌بکر بن حرث بصری گفت: به امام صادق‌(ع) گفتم: من از خانواده‌ای هستم که تمامی آنها از بین رفته‌اند و من نیز فرزندی ندارم. ایشان فرمود: این دعا را در حالی که در سجده هستی بخوان: «پروردگارا! نسیلی پاک به من عطا فرما که تو شنوا و پاسخ‌گو هستی»، «پروردگارا! مرا تک و تنها قرار مده و تو بهترین وارثان هستی». می‌گوید: من این را خواندم و دارای دو پسر به نام علی و حسین شدم.

 آن حضرت(ع) پیرامون فرزند خواستن، فرمود: هنگامی که خواستی مجامعت کنی این آیه را سه مرتبه بخوان «و ذا النون اذ ذهب مغاضبا»

و نیز ایشان فرمود: هر گاه یکی از شما همسرش حامله شد و جنین او چهار ماهه گشت؛ رو به قبله بایستد و آیة‌الکرسی را بخواند و دست خود را بر پهلوی او بگذارد. بگو: «بارالها!ر من نام این فرزند را محمد گذاشتم». پس خداوند عزوجل آن را پسر قرار می‌دهد و اگر به اسم گذاردن آن وفا کند خداوند عزوجل آن را سبب برکت برای او قرار می‌دهد و اگر این کار را انجام ندهد اختیارش دیگر با خداوند عزوجل است که او را نگاهدارد و یا این که ببرد.

مردی خدمت امام صادق(ع) شرفیاب شد و گفت: ای پسر رسول خدا (ص)! هشت دختر پشت سر هم دارم ولی هیچ پسری ندارم، پس از خداوند عزوجل بخواهید که به من پسری عنایت بفرماید. ایشان فرمود: هر گاه که خواستی با همسرت مجامعت نمایی و در دامان او قرار گرفتی، دست راستت را بر روی ران راست او قرار بده و هفت مرتبه سوره قدر را خوان و بعد از آن مجامعت کن که هر آن چه دوست داری می‌بینی.

و زمانی که آثار باردار بودن مشخص شد، هر گاه زن در شب پهلو به پهلو شد دست خود را بر روی ران راست او بگذار و هفت مرتبه سوره قدر را بخوان. آن مرد گوید: این عمل را انجام دادم و هفت پسر، پشت سر هم به دنیا آمدند و این عمل را دیگران نیز انجام دادند و دارای پسر شدند.

 امام سجاد(ع) از پیش معاویه خارج شد، یکی از دربانان او، به نزد ایشان آمد و گفت: من مردی ثروتمند هستم ولی فرزنددار نمی‌شوم، پس چیزی به من یاد بدهید که اگر خداوند عزوجل بخواهد به من فرزندی عنایت فرماید. ایشان فرمود: بر توست که استغفار نمایی، پس آن مرد زیاد استغفار می‌کرد به حدی که گاهی اوقات هفتصد مرتبه در روز این کار را انجام می‌د‌اد و برای او ده پسر متولد شد. این خبر به گوش معاویه رسید. او هم به آن مرد گفت: چرا از او سوال نکردی که این گفته را از کجا آورده؟ مجددا آن حضرت (ع) نزد معاویه آمد، آن مرد پرسید و ایشان در جواب فرمود: مگرنشنیده‌ای که خداوند عزوجل در داستان «هود» فرموده است: «بر نیرو و قدرت شما بیفزاید» و در داستان «نوح» فرموده است: «شما را به اموال و فرزندها یاری می‌کند.

موفق باشید ... 

سعی کنیم هر روز نو را که شروع می کنیم با پرهیزکاری همراه باشد . . .

 امیرالمومنین (ع) فرمودند: تمام پارسایی و پرهیز کاری این است که « با از دست دادن چیزی زیاد ناراحت نشوید و با بدست آوردن چیزی زیاد شاد نشوید»

رعایت سه نکته در مجلس بزرگان

در مجلس بزرگان سه چیز را رعایت کنید:

کم حرف زدن  ، کم خوردن ، زود رفتن

هدیه ی خوب برای مردگان

جناب ملاّ فتحعلی سلطان آبادی که یکی از صالحان روزگارخود بود، عادت داشت که هر کس از دوستان اهل بیت (علیه السلام) از دنیا می رفت، در شب اوّل دفن او، دو رکعت نماز وحشت برای او می خواند، حتی اگر او را نمی شناخت و هیچکس نمی دانست که ملاّفتحعلی چنین عادتی دارد.

روزی یکی از دوستان در راهی او را دید و گفت: من فلان شخصی را که در این ایّام فوت کرده در عالم خواب دیدم و احوالش را پرسیدم، گفت: در گرفتاری بودم تا اینکه جناب ملاّ فتحعلی سلطان آبادی دو رکعت نماز برای من خواند، همان موجب نجات من از گرفتاری شد، خدا پدرش را رحمت کند که چنین احسانی به من کرد و هدیه ای برایم فرستاد.

مرحوم ملاّ فتحعلی گفت: آری من برای همه ی ارادتمندان اهل بیت عصمت و طهارت (علیه السلام) که فوت می کنند، این نماز را می خوانم که دو رکعت است:

 در رکعت اوّل بعد از حمد، خواندن آیة الکرسی و در رکعت دوّم بعد از حمد، ده بار سوره ی قدر را بخواند و بعد از نماز بگوید: خدایا ثواب این نماز را به قبر فلان کس برسان.

«همانا رحمت خداوند به نیکوکاران، نزدیک است.

مردی نزد ابوذر آمد و چهار سؤال کرد و جواب آن را خواست، او پرسید:

 چرا ما مرگ را دوست نداریم، و از آن وحشت داریم؟

ابوذر گفت : زیرا شما دنیا را آباد کرده اید و آخرت را ویران نموده اید، از این رو دوست ندارید از خانه ی آباد به خانه ی ویران بروید.

 به نظر شما بعد از مرگ چگونه به آن دنیا و در نزد خدا می رویم؟

 ابوذر گفت : ورود نیکوکاران  مانند ورود مسافر به خانه ی خود می باشد، ورود بدکاران مانند غلام فراری است که او را نزد آقایش برگردانند.

 مقام ما را در پیشگاه خدا چگونه است؟

ابوذر گفت : اعمال خود را در برابر قرآن بسنجید«نیکوکاران در نعمتهای الهی هستند، و بدکاران در دوزخند.

 آیا ما مشمول رحمت الهی می شویم؟

خدا در قرآن آیه ی 56 سوره ی اعراف می فرماید: «همانا رحمت خداوند به نیکوکاران، نزدیک است.

رسول خدا(ص) فرمود: مردان چهار قسمند: بخشنده و جوانمرد و بخیل و فرومایه.

بخشنده کسی است که هم خودش بخورد و هم به دیگران بدهد.

جوانمرد کسی است خودش نخورد و به دیگران بدهد.

بخیل کسی است خودش بخورد و به کسی ندهد.

و فرومایه کسی است که نه خودش بخورد و نه به دیگران بدهد.

موفق باشید ...