امیرمومنان علی (ع) می فرمایند:حریص خود را براى چیزى به رنج مى افکند که برایش زیانبار است.
همان حضرت (ع) در پاسخ به این پرسش که آزمندى چیست؟ فرمودند: به دست آوردن اندک، با از دست دادن بسیار.
امام باقر (ع) می فرمایند:حکایت آزمندِ به دنیا، حکایت کرم ابریشم است که هر چه بیشتر ابریشم بر خود مى تند، با بیرون آمدن از پیله بیشتر فاصله مى گیرد تا آن که سرانجام دق مرگ مى شود.
امیرمومنان علی (ع) در توصیف بدی و زشتی آزمندی فرموده اند: «آزمند، اسیرى زبون است که از بند اسارت هرگز نرهد.»
پیامبر اکرم (ص) نیز می فرمایند:آدم حریص همیشه محروم است و افزون بر محروم بودن، در هر کارى که مى کند نکوهیده است. چگونه محروم نباشد، در حالى که از بند خداوند متعال گریخته است؟
امام حسین (ع) می فرمایند:نه خوددارى از حرام و ناپسند، مانع روزى مى شود و نه حرص روزىِ بیشتر مى آورد، که روزى تقسیم شده و اجل حتمى است و حرص به سوى گناه مى کشد.
امیرمومنان علی (ع) نیز فرموده اند: به درستى که بخل و ترس و حرص، غریزه ها و تمایلات متعدد و پراکنده اى هستند که سوءظن به خداوند آنها را جمع مى کند.
موفق باشید ...