در آن روز بدان حسرت می خورند که چرا ...

امیرمومنان علی (ع) می فرمایند:خرد آدمى مایه سامان اوست، و ادبش مایه قوام او، و راستى اش پیشواى اوست و سپاس گزارى اش کمال او.

همان حضرت (ع) می فرمایند:برترین شرافت، ادب است.

همچنین، فرموده اند:جوینده ادب، دوراندیش تر از جوینده طلاست.

نیز می فرمایند:هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون جهل و هیچ میراثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نخواهد بود.

امیرمومنان (ع) همچنین می فرمایند: «ادب بیاموزید، زیرا که در این صورت اگر پادشاه باشید، برجسته می ‏شوید، اگر میانه باشید، سرآمد می شوید و اگر تنگ‏دست باشید، با ادبتان گذران زندگى می کنید.

امیرمومنان علی (ع) در این باره می فرمایند:زیاد سرزنش نکن، که سرزنش زیاد کینه مى آورد و به دشمنى مى انجامد.

امام کاظم (ع) به شخصى که از فرزندش شکایت داشت، فرمودند:او را نزن، بلکه براى مدتى کوتاه با او قهر کن.

امیرمومنان علی (ع) نیز می فرمایند:برادرت را با نیکى کردن به او سرزنش کن و بدى اش را با بخشش به او پاسخ ده.

امام صادق (ع) می فرمایند:اگر در عُمرت دو روز مهلت داده شدى، یک روز آن را براى ادب خود قرار ده تا از آن براى روز مُردنت کمک بگیرى.به امام (ع) گفته شد: این کمک گرفتن چگونه است؟ فرمودند: «به این‏که آنچه را از خود برجا مى‏ گذارى، خوب برنامه‏ ریزى کنى و محکم‏ کارى نمایى.

امام رضا (ع) روایت می کنند که جبرئیل علیه ‏السلام به نزد پیامبر خدا (ص) فرود آمد و گفت: اى پیامبر خدا! خداوند تو را سلام مى‏ رساند و به تو مى ‏فرماید:بخوان به نام خداى مهر گسترِ مهربان، هرگز به آنچه اصنافى از ایشان را از آن برخوردار کرده ‏ایم، چشم مدوز که زیور زندگى دنیاست تا ایشان را بیازماییم و بدان که روزىِ پروردگار تو بهتر و پایدارتر است، پس پیامبر خدا (ص) (ص) به کسى فرمودند تا جار بزند: هر کس با عمل به این آیه به ادب خدا آراسته نگردد، روحش با حسرت از دنیا جدا مى‏ شود.

موفق باشید ...