خداوند با صابران است ...

در حکمت 55 نهج البلاغه حضرت علی (ع) صبر را به 2 دسته تقسیم کرده است. یکی صبر بر آنچه کراهت داریم و دیگری صبر از آنچه دوست داریم.

آن حضرت همچنین عنوان کرده اند: انسان صبور مثل مرد شجاع در میدان زندگی است که از مشکلات و 

اطاعت خدا و بار اطاعت خدا فرار نمی‌کند و یا رابطه صبر با ایمان مثل سر با بدن است.

امام صادق(ع) صبر را سه نوع عنوان کرده است: صبر در مصیبت، صبر در طاعت و صبر در معصیت.

صبر تمام موارد زندگی را در بر می‌گیرد، گاهی ما، تصوری غلط از صبر داریم و گمان می‌کنیم کسی که دست روی دست می‌گذارد آدم صبوری است.

بلکه صبور بودن یعنی کسی که پر تحرک و فعال است، برای مبتلا نشدن به گناه، مبارزه می‌کند زیرا شیطان، گناه را در چشم انسان زیبا و در کام شیرین می‌کند.

صبر ، گاهی در مسایل فردی، خانوادگی، تحصیلی است و گاهی در برابر مستکبران و گاهی صبر در مسایل دنیایی است یا صبر در چیزهایی که دوست داریم و خداوند نمی‌دهد.

حضرت علی (ع) در نامه 31 نهج البلاغه بیان داشته‌اند که خودت را عادت بده و تصبر داشته باش. یک وقت انسان عاشقانه صبر می‌کند که این کار خیلی سختی نیست، ولی گاهی به آن معرفت نرسیده و به سختی صبر می‌کند که به آن تصبر

می‌گویند.

موفق باشید ...