رهگذر راه نور

در قرآن مجید خداوند بار ها گفته است که اگر متقی و پر هیزکار شوید در های برکت از آسمان و زمین به روی شما گشوده خواهد شد.

رهگذر راه نور

در قرآن مجید خداوند بار ها گفته است که اگر متقی و پر هیزکار شوید در های برکت از آسمان و زمین به روی شما گشوده خواهد شد.

اگر می خواهید در رحمت خدا باشید خوبی کنید و از بدی ها بگذرید ...

شکر از واژه هایی است که در قرآن به آن برخورد می کنیم و در لغت به معنای تصور نعمت در ذهن و اظهار آن در گفتار و کردار است.

 امام صادق (ع) می فرمایند: هر کس نعمت خدا داده را با دل بشناسد، شکرش را ادا کرده است.


امام صادق (ع) می فرمایند:در تورات نوشته است: کسی که به تو نعمت داد، سپاسش گزار و هر کس از تو سپاسگزاری کرد، نعمتش بده. زیرا با سپاسگزاری نعمت ها نابود نگردد و با ناسپاسی پایدار نماند. سپاسگزاری مایه افزایش نعمت و ایمنی از دگرگونی است.


خداوند به موسی (ع) وحی کرد: حق شکر مرا به جا آور. موسی گفت: این کار امکان ندارد، زیرا هر کلمه شکر نیز شکری دیگر لازم دارد. وحی آمد همین اقرار تو و اینکه می دانی هر چه هست از من است، بهترین شکر من است.

 

امام صادق (ع) فرمودند: شکر نعمت دوری از گناه است و نیز فرمودند: شکر آن است که انسان نعمت را از خدا بداند نه از زیرکی و علم و عقل و تلاش خود یا دیگران و به آنچه خدا به او داده راضی باشد و نعمت های الهی را وسیله گناه قرار ندهد، شکر واقعی آن است که انسان نعمت خدا را در مسیر خدا قرار دهد.


امام باقر (ع) نیز می فرمایند:روزی یکی از همسران پیامبر (ص) به آن حضرت (ص) عرض کرد: خداوند گذشته و آینده تو را مشمول رحمت خویش قرار داده است. چرا اینقدر خود را در زحمت عبادت می افکنی؟ حضرت (ص) پاسخ دادند: آیا بنده ای بسیار شکر کننده نباشم؟


رسول اکرم (ص) فرمودند:بنده ای را در قیامت به پیشگاه الهی می آورند و خداوند درباره او فرمان عذاب می دهد عرض می کند، بارالها! درباره ام امر به دوزخ فرمودی با آن که من در دنیا مسلمان و قاری قرآن بودم، خداوند می فرماید بنده من! نعمت هایی را به تو دادم و شکر آنها را بجای نیاوردی.


 عرض می کند، بارالها! فلان نعمت را دادی تو را شکر کردم، فلان نعمت را دادی، تو را شکر نمودم، یک به یک نعمت ها را می شمرد و از شکرها نام می برد. 


خداوند می فرماید: بنده من! راست می گویی، جز آن که کسی را که من به دست او نعمت خود را به تو رساندم شکر نکردی، و من با خود عهد نموده ام شکر نعمت هایی را که به بنده ای داده ام نپذیرم تا شکر کند کسی را که نعمت من توسط او به وی رسیده است.


امام صادق (ع) می فرمایند:نفرین خدا بر آنان که راه خیر و خوبی را می بندند، پرسیدند: چه کسانی چنین اند؟ فرمودند: کسی که به او خوبی می کنند و او کفران می ورزند، آنگاه صاحب نعمت به دیگری احسان نمی کند.


موفق باشید ...

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد