خدا حافظ ماه خدا ، خوشا به حال آنانکه سود بردند ...

ماه میهمانی خدا، تمرین یک ماه بندگی آگاهانه در پیشگاه خداوند است، فضائل بی مانند این ماه، وداع با آن را سخت می کند. 

 امام سجاد (سلام‌الله‌علیه) ماه مبارک رمضان را عید اولیاء الله می‌داند. در صحیفه ‌سجّادیه دعایی درباره مقام دعا و وداع ماه مبارک رمضان وجود دارد که بعد از آن مقدمه می‌فرماید: یکی از بهترین بخشش های خداوند سبحان، ماه مبارک رمضان و روزه این ماه است.

ماه رمضان را ماه اسلام نامیده اند؛ چون ماه طاعت و فرمانبرداری و تسلیم ، و بندگی و تعمیم و گسترش آن است . یا مقصود ماه دین اسلام است بدلیل اینکه واجب شدن روزه از مختصات امت اسلام و از خصوصیات مسلمانان است. پیامبر گرامی اسلام (ص) در استقبال از ماه رمضان بر منبر خطاب به مسلمانان فرموده اند: «خدای متعال شما را به ماه رمضان اختصاص داد» .

وداع با ماه خدا ...

وداع برای کسی است، که با ماه مبارک رمضان مأنوس بوده و این ماه دوست او باشد وگرنه آن کس که با این ماه نبوده، و دعایی ندارد.

امام سجاد (علیه‌السلام) آخر ماه مبارک رمضان که می‌شد، با سوز و گداز این دعا را می‌خواندند و می‌فرمودند: ماه رمضان در بین ما اقامت داشت و جای حمد و ثنا بود؛ زیرا به همراه خود رحمت آورد. و رفیق بسیار خوبی برای ما بود.

 ما در صحبت و همراهی با او به فضایل و نعمت هایی رسیدیم. دوستی بود که به همراهش رحمت و مغفرت و برکت آورد.

رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) نیز در خطبهٴ شعبانیه فرمودند:این ماه، برکت و رحمت و مغفرت می‌آورد، کسی که رفق این ماه بوده و باشد، برکت و رحمت و مغفرت این ماه را هم دریافت می‌کند.

جابر بن عبدالله انصاری، می گوید: در جمعه آخر ماه رمضان نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله رفتم، هنگامی که چشم آن حضرت (ص) بر من افتاد فرمودند: ای جابر! این جمعه آخر ماه رمضان است. 

پس با آن وداع کن و بگو:خدایا! این رمضان را آخرین روزه ما قرار نده و اگر چنین مقرّر کردی، ما را مورد رحمت خود قرار ده و محروممان مساز. هر کس این را بگوید، به یکی از دو امر نیکو می رسد: یا آنکه طول عمر می یابد و ماه رمضان بعدی را درک می کند، و یا آنکه مورد بخشش و رحمت خدا قرار می گیرد.

امام سجاد علیه السلام نیز در بخشی از دعای وداع ماه رمضان می فرمایند: «اکنون این ماه بعد از آنکه پایانش فرا رسید، از ما جدا شد و تنهایمان گذاشت و ما این ماه را وداع می کنیم». 

وداع با این ماه، وداعی جانکاه و دشواری است که اهل رمضان را دچار غم و اندوه می کند. اهل معنا، در این ماه خیرشان بیشتر شد و کسانی که گرفتار گناه بودند، کمتر به گناه آلوده شدند. 

پس با ماه مبارکی وداع می کنیم که رفتنش برای ما دشوار است و غمگینمان می کند. ماهی که ماه رحمت خداوندی بود و هر لحظه اش، خیری برای ما به ارمغان می آورد.

ایشان همچنین می فرمایند: ما سودی که در این ماه بردیم، هیچ تاجری در هیچ گوشه دنیا نبرده و هیچ کس در سراسر عالم به اندازهٴ ما از این ماه استفاده نکرده است.

موفق باشید ...