اگر مادر دعامون کنه ...

مردی از بنی هاشم به نام داود، در دوران امام صادق (ع) به ناحق توسط دستگاه حکومتی در مدینه دستگیر شده و روانه بغداد شده است .

مادر آن ـ که فاطمة دختر عبد الله بن إبراهیم، نام داشت ـ سال ها چشم انتظار داود می ماند، نه تنها خبری از او نشده است، بلکه گاهی خبرهای ناگواری به گوشش می-رسید، و کم کم چراغ امید به دیدن فرزند دلبندش، روز به روز ضعیف تر می شد، ولی امیدش از خداواند رحمان و منان قطع نمی شود، تا اینکه روزی نزد امام صادق (ع) آمد، و از او خواست برای آزادی داود، دعا کند.

امام (ع) دعا و اعمال معروف به اعمال ام داود، به او یاد می دهد، که این بانوی با ایمان اعمال یاد شده را انجام می هد و شاهد آزادی فرزند دلبندش می شود.

آن امام صادق (ع) به ام داود اعمالی می آموزد که بعداً به نام اعمال ام داود معروف شده است. و برای انجام آن فضیلت فراوانی بیان شده است. در این قصه عبرت آمیز، پیام های مهم و متعددی وجود دارد، به تعدادی از آنها اشاره می کنیم تا بتوانیم از آن به شکل احسن بهره گیریم:

دعاء مستجاب چیزهای ناممکن را ممکن می سازد: ام داود، پس از سال های دستگیری فرزندش و قطع امید از تمام مخلوقات، دست به دعا برمی دارد ، و این دعا سبب آزادی فرزندش داود انجامید. 

امام صادق (ع) به نکته ای اشاره می کند که در استجابت دعا اثرگذار است، و آن انتخاب زمان مناسب جهت دعا است. حضرت به ام داود می فرماید: «ماه پر برکت و پر فضیلت رجب نزدیک است، و دعا در این ماه مستجاب است در نتیجه، دعا برای نجات فرزندت در این ایام قرار دهید». این آموزه نشان می دهد که انتخاب زمان و ایام خاص و مبارک جهت دعا بسیار مهم است.

جایگاه مادر و نقش دعای آن در رفع گرفتاری فرزندان است: در رفتار امام صادق (ع) با ام داود، این نکته کاملا هویدا است، که دعای مادر با دعای دیگران متفاوت است، ام داود از حضرت (ع) می خواهد برای آزادی داود از دربند منصور دوانیقی دعا کند، ولی حضرت (ع)، عملی به او می آموزد تا خود او دست به دعا بردارد، و نتیجه هم می گیرد. بی تردید حضرت (ع) می توانست مستقیماً دعا کند، ولی جایگاه دعای مادر در رفع گرفتاری فرزند، آشکار نمی شد، با این رفتار هم این جایگاه نمایان شد، و هم داود آزاد شده است.

تلاش جهت رفع نیازهای خود، و عدم تکیه بر دیگران: نکته دیگری که از رفتار امام صادق (ع) با ام داود قابل برداشت است این است که امام (ع) می توانست برای آزادی داود دعا کند و دعای او اجابت می شد، ولی حضرت (ع) به ام داود عملی می آموزد تا خودش انجام دهد و نتیجه گیرد. بنابر این، سعی کنیم در تأمین نیازهای زندگی خودمان تلاش کنیم و بر دیگران تکیه نکنیم. بله کمک گرفتن از آنان مانعی ندارد. 

زندگی دنیوی با انواع بلا و امتحان همراه است: زندگی دنیا با بلا و امتحان عجین شده است، و این بلا هر چند تلخ و سخت است ، ولی در صورت موفقیت و سربلندی مایه افتخار و عزت است. همچنین بلاها هر چند طولانی و سخت هم باشند، اما نقطه پایانی دارند. ام داود، هر چند سال ها در انتظار داود ماند، اما این انتظار پایانی داشت.

کسانی که در راه حق اند، خداوند یار اوست، هر چند ضعیف و بی قدرت است: داود با اینکه هیچ قدرتی در برابر منصور نداشت، بلکه در بند منصور بود، اما وقتی یاری خدا رسید نه تنها از بند منصور آزاد شد، بلکه منصور ده هزار درهم (معادل هزار مثقال طلا) به او داد، و آزادش کرد. شبیه این ماجرا در قرآن کریم و در قصه یوسف بیان شده است. بنابر این، لازم است انسان در شرایط مختلف به وظیفه الهی خود عمل کند و از قدرت مخالفان نهراسد.

موفق باشید ...