مراقب باشیم که همه چیز ثبت می شود ...

هر یک از گوش و چشم و دل انسان در قیامت مورد بازخواست قرار می گیرند، بنابراین ما حق شنیدن هر حرفی را نداریم.

 غیبت آن است که انسان در غیاب شخصی چیزی بگوید که مردم از آن خبر نداشته باشند و اگر آن شخص بشنود، ناراحت شود.

رسول خدا (ص) فرمود:دست از سر مرده ها بردارید و بدی های آنان را بازگو نکنید، کسی که مرد خوبی هایش را بگویید.

امام صادق (ع) فرمود: غیبت کننده اگر توبه کند، آخرین کسی است که وارد بهشت می شود و اگر توبه نکند، اولین کسی است که به دوزخ برده می شود.

پیامبر (ص) فرمودند:در قیامت هنگامی که نامه اعمال انسان به دست او داده می شود، عده ای می گویند: چرا کارهای خوب ما در آن ثبت نشده است؟ .

به آنها گفته می شود: خداوند نه چیزی را کم و نه چیزی را فراموش می کند، بلکه کارهای خوب شما به خاطر غیبتی که کرده اید از بین رفته است. 

در مقابل، افرادی کارهای نیک فراوانی در نامه عمل خود می بینند و گمان می کنند که این پرونده از آنان نیست، به آنها می گویند: به واسطه غیبت شدن، نیکی های کسی که شما را غیبت کرده است، برای شما ثبت شده است.

پیامبر (ص) فرمودند: یک درهم ربا، از سی و شش زنا بدتر است و بزرگ ترین ربا، معامله با آبروی مسلمان است.

برای جبران غیبت هایی که در گذشته مرتکب شده ایم، اگر غیبت شونده از دنیا رفته است باید توبه کرده و از درگاه خداوند عذرخواهی کنیم که البته خداوند توبه پذیر است، اما در صورتی که او زنده و در قید حیات است، اگر به او بگوییم که ما تو را غیبت کرده ایم ناراحت می شود .ب

بلکه باید بین خود و خداوند توبه کرد و اگر امکان دسترسی به شنوندگان غیبت است، به نحوی با ذکر خیر و تکریم آن فرد، تحقیر گذشته را جبران کنیم و اگر غیبت شونده ناراحت نمی شود از خود او حلالیت بطلبیم.

در آیه 36 سوره اسراء می خونیم: هر یک از گوش و چشم و دل انسان در قیامت مورد بازخواست قرار می گیرند، بنابراین ما حق شنیدن هر حرفی را نداریم.

موفق باشیم ...