از نفس شیطانی پیروی نکنیم ...

امام صادق علیه السلام فرمودند: شگفتا! شگفتا! از کسی که به کار خود مغرور شده (در نتیجه به ورطه خودبینی درافتد) در حالی که نمی داند انجام و پایان کارش چیست .

پس، کسی که خویش و عمل خود را بزرگ ببیند، از راه راست منحرف شده و مرتبه ای را که سزاوار آن نیست، مدعی شده است.

هر کس خود را چنین پندارد و این ادعا را داشته باشد، دروغ گو است، اگر چه ادعایش را مخفی کند و روزگار درازی بر وی بگذرد، چرا که اولین بلایی که بر سر خودپسند می آید، این است که آن چه مایه خودپسندی او شده است، چون مال، دانش، زیبایی، مقام و... از او ستانده شود تا بداند که عاجز و حقیراست و بپذیرد که آن چه را داشته از خدای توانا بوده است تا برای وی، حجتی محکم تر باشد، چنان که با ابلیس چنین شد.

خودپسندی گیاهی است که دانه اش تکبر، زمینش نفاق، آبش سر پیچی از فرمان خدا، شاخه هایش جهل، برگش گمراهی و میوه اش لعنت خداست که نتیجه آن جاودانگی در دوزخ است.

پس هر کس خودپسندی اختیار کند دانه کفر کاشته و به زراعت نفاق مشغول شده و لاجرم این کشته روزی بر (میوه) دهد که همانا زیان دو جهان است.

موفق باشید ...