ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
خداوند سبحان در مسأله تأثیر اعمال همان روشی را دارد که سایر خردمندان در جامعه انسانی خود دارند و آن روش «مجازات» است، فرهیختگان کارهای نیک را جُدا پاداش میدهند و کارهای زشت را جدا کیفر میبخشند، مگر در برخی گناهان که باعث قطع ریشهای رابطه میان عبد و مولاست، که در این صورت تعبیر به حبط و احباط میکنند.
در قرآن مجید آیات فراوان بر این روش دلالت دارد.
اعمال انسان چه حسنات و چه سیئات همه باقی خواهد ماند و تنها به وسیله توبه و بازگشت وی، خداوند گناهان و سیئات او را از بین میبرد. پس تحابط با هر گونه تصور، با این آیه سازش ندارد .
قرآن به طور کلی می پذیرد که عمل برای انسان، نقش آفرین است (نجم/39).
و هر کسی در گرو اعمال خویش است (مدثر/38).
و وصول به لقای الهی و محرومیت از آن در گرو انجام اعمال صالح است (کهف/110).
و اعمال حسنه و سیئه در زندگی تأثیر حتمی دارد (نساء/85).
و نیز: (بقره/286) ، (نحل/97)، (اسراء/7) و (فصلت/46).
در قرآن حدود 1086 بار از عمل و عکس العمل به صورتهای گوناگون سخن به میان آمده است که با ادغام موارد مشابه می توان به 200عنوان جداگانه دست یافت (طرح پژوهشی «پیامد اعمال در زندگانی با الهام از قرآن») .
موفق باشید ...