ریاکاری را کنار بگذاریم ... با این کار به خدا نمی رسیم ...

یکی از مواردی بود که ائمه اطهار (ع) همواره در پی نفی آن بودند به نحوی که امام هادی (ع) به شدت این جریان انحرافی را مورد مخالفت قرار دادند.

رهمنای زندگی را از دست ندهیم ... 

این گروه که از دیرباز در جامعه اسلامی شکل گرفته و خطور داشتند، در زمان امام هادی (ع) نیز حضوری فعال داشتند و چون عقاید و افکارشان همراه با انحراف بود، این امام بزرگوار شیعیان را از نزدیک شدن و مجالست با آنان و ورود به جلسه هایشان به شدت برحذر می نمودند و بنابر نقل روضات الجنات که در تاریخ ثبت شده، آنان را هم نشینان شیطان و نابودکننده ی پایه های دین معرفی کرده، زهدنمایی آنان را تن پروری و شب زنده داری آن ها را حربه ای برای شکار نعمت ها می داند.

آن حضرت پس از نکوهش آنان و برشمردن ویژگی های مذموم دیگری از آنان، پیروان این گروه را نادانان دانسته و کسانی را که به آن ها گرایش پیدا می کنند را احمق معرفی کردند و راه واقعی عرفان راستین را به یاران خود نشان دادند.

پس از برخورد امام هادی (ع) با این صوفی نماها و مسلک و مرام و آیین های منحصر به فرد آن ها، امام دست به تهیه و تدوین و انتشار ایدئولوژی شیعه راستین تحت نام زیارت زد.رسول جعفریان می نویسد:

در این بین این واقعیت را نیز نباید از نظر دور داشت که شیعه از فرهنگ ادعیه و زیارت بسیار غنی ای برخوردار است، به طوری که هیچ یک از فرق اسلامی از این مقدار ادعیه و زیارت بهره مند نیستند. و در این میان دعا جایگاه والایی در میان امامان (ع) داشته و از برخی از این بزرگواران ادعیه ی فراوانی نقل شده است. در کارنامه ی امام هادی (ع) دعا و زیارت از نظر تربیت شیعیان و آشنا ساختن آن ها با معارف شیعی، نقش عمده ای ایفا کرده است.

این دعاها به جز راز و نیاز با خدا، به روش های مختلف، به پاره ای از مسائل سیاسی- اجتماعی نیز اشاراتی دارد؛ اشاراتی که در حیات سیاسی شیعه بسیار مؤثر بوده و به طور منظم، مفاهیم خاصی را به جامعه ی تشیع القا می کرده است.

در پی مشکلاتی که در جامعه ی از سوی صوفیان و غالیان پی در پی در حال حادث شدن بودن، امام هادی (ع) بخش عظیمی از معارف و علومی که نزد خود داشتند را در قالب ادعیه، روایات، مناجات و زیارت ها و در رأس آن ها «زیارت جامعه کبیره» در اختیار شیعیان قرار دادند.

بشارتی می نویسد: زیارت جامعه کبیره الحق تمامی موضعگیری های یک مسلمان واقعی و یک شیعه حقیقی (نه صوفی نما و پشمینه پوش!) را در بردارد، ضمن اینکه به لحاظ شکلی، موزون، شیوا، دلپذیر و در یک جمله منظومه ای زیباست.خضری درباره ی جامعه کبیره بیان می کند:

این زیارت، با مضامینی بس بلند و پرمعنا، ارتباط امام و امت، و نیز ارتباط امام با جهان هستی را به شکلی زیبا ترسیم کرده و جایگاه امام معصوم را در مجموعه ی جهان بازگو نموده است.

و در این بین جالب است بدانید زیارت جامعه از چنان اهمیتی برخوردار است که تعدادی از علما شرح هایی بس زیبا بر آن نگاشته اند.

موفق باشید ...