در شب بیست و سوم ذی القعده به ریارت امام رضا برویم ...

 امام رضا(ع) مظهر رحمانیت خداوند است و هیچ احدی از در خانه امام رئوف(ع) دست خالی برنمی‌گردد.

تشرف به محضر امام رئوف(ع) در این ایام فرصت گرانبها و توفیق عظیمی است و بی‌گمان حضرت در این روز به زائرانش عنایت ویژه‌ای دارد. 

پیشوای هشتم(ع) در زهد و پارسایی و پرستش پروردگار، یگانه عصر خود بود و زر و سیم دنیا و مناصب اجتماعی و حکومتی در برابر مقام عبودیت و پارسایی او هیچ‌گونه ارزشی نداشت. 

حضرت رضا(ع) با آنکه مقام رفیع امامت داشت و برگزیده خدا بود، در عین حال در زندگی خویش با طبقات مختلف مردم حتی خدمتکاران و زیردستان با نهایت صمیمیت و فروتنی رفتار می‌کرد. 

از مردی بلخی روایت است که من در سفر خراسان همراه امام(ع) بودم، روزی هنگامی که سفره گسترده شد، امام(ع) از همه خدمتکاران خواست در کنار او بر سر سفره بنشینند. عرض کردم، فدایت شوم، بهتر بود سفره آنان را جدا می‌کردی؟ فرمود: همانا پروردگار و پدر و مادر همه ما یکی است و پاداش هم به اعمال است. 

موفق باشید ...