اگر بنده اى صلوات را ترک کند به وصف اسلام ...

اى امت محمد - صلى الله علیه و آله - یاد کنید محمد و آل او را در هر شدت و مصیبت تا آن که خدا یارى کند.

 شما را به واسطه ملایکه بر شیاطینى که قصد شما مى کنند. به درستى که با هر یک از شما، ملکى هست در طرف راست ، که حسنات را مى نویسد. و ملکى دیگر در طرف چپ ، که سیئات را مى نویسد. و دو شیطان نیز هست با هر کس ، که ابلیس آنها را فرستاده است ، که او را اغوا نمایند.

هنگامى که یکى از شما، وسوسه اى در دل خود یافت ، خدا را یاد کند، و بگوید:
لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم و صلى الله على محمد و آله الطاهرین . آن دو شیطان ، پنهان مى شوند، و به نزد ابلیس مى روند، و شکوه مى کنند، و مى گویند: امروز، این شخص ما را خسته کرده است ، جمعى از شیاطین و مرده را به مدد ما فرست .ابلیس ، گروهى از مردان را - در عقب یکدیگر - به یارى ایشان مى فرستد، تا آن که هزار نفر در نزد او جمع مى شوند و قصد او مى کنند.پس اگر آن بنده ، خدا را یاد کند، و بر محمد و آل آن حضرت - علیهم السلام - صلوات فرستد، آنها راهى به او نخواهند یافت ؛ و به ابلیس ‍ مى گویند که خود با تمام لشکرت بیا، تا آن که بر او غلبه نمایى ، و او را اغوا نموده گمراه سازى .پس ابلیس ، با تمام لشکر مى آید. و حق تعالى به ملایکه مى فرماید که : ابلیس ، قصد فلان بنده من یا فلان کنیز من نموده است ، با لشکرش . شما بروید، با او مقاتله کنید.پس در مقابل هر شیطانى صد هزار ملک مى آیند، که بر اسبان آتشى سوارند؛ و در دست ایشان ، شمشیرها و نیزه ها از آتش ، و کمان ها و تیرها از آتش هست ؛ و تمام کاردها و سلاح هاى ایشان از آتش است ؛ و آن شیاطین را دور مى کنند، و بعضى را مى کشند، و ابلیس را اسیر مى کنند، و آن حربه ها بر او مى زنند. ابلیس فریاد مى زند: اى پروردگار من ، کجا است وعده تو، به درستى که تو من را مهلت دادى تا وقت معلوم .خطاب به ملایکه مى رسد: من او را وعده داده ام که نمى رانم ، وعده نداده ام که سلاح و عذاب را بر او مسلط نگردانم و درد و الم به او نرسانم ، حربه ها بر او بزنید، و ما او را نخواهیم کشت .ملایکه ، آن قدر ضربت بر او مى زنند که تمام اعضایش مجروح مى گردد؛ پس او را وا مى گذارند. ابلیس ، پیوسته براى خود و براى اولادش که کشته شده اند، اندوهگین مى باشد. و چیزى از آن جراحت هایش بهبود نمى یابد مگر به شنیدن آواز مشرکان ، که به کفر تکلم نمایند.

پس اگر آن بنده ، بر ذکر خدا و صلوات فرستادن مشغول باشد، او به همان حالت باقى مى ماند.
اما اگر آن بنده یاد خدا و صلوات را ترک نماید، و در مخالفت امر خدا، و معصیت فرو رود؛ آن جراحت ها، التیام مى پذیرد، و ابلیس بر آن شخص ‍ مسلط مى شود ، و او را لجام مى کند، و زین بر او مى گذارد، و بر او سوار مى شود، و بعد از آن پایین مى آید، و مى گوید: الحال ما بر او مسلطیم ، و هر وقت که مى خواهیم ، بر او سوار مى توانیم شد.

پس رسول خدا - صلى الله علیه و آله - فرمود: اگر مى خواهید که ابلیس ‍ را بر همان حال ، با جراحت هاى بسیار اندوهگین بگذارید، که جراحت هایش بهبود نیابد، مداومت نمایید بر طاعت خدا و صلوات فرستادن . و اگر بر غیر آن حال باشید، اسیر ابلیس خواهید بود، و مرده خود را بر گردن هاى شما سوار خواهد کرد.بوى بهشت را استشمام نخواهد کرد  پیامبر اکرم - صلى الله علیه و آله - فرمود:
من صلى على و لم یصل على آلى لم یجد ریح الجنة ؛
کسى که بر من صلوات بفرستد؛ ولى بر آل من ، صلوات نفرستد، بوى بهشت را استشمام نخواهد کرد.گمراه ترین انسان  رسول خدا صلى الله علیه و آله مى فرماید:
ان اضل الناس من ذکرت عنده فلم یصل على ؛
گمراه ترین انسان ها، کسى است که نام من پیش او بر زبان آید؛ ولى او بر من صلوات نفرستد. 143 - قبول نماز  از جابر بن عبدالله روایت است که مى گفت :
لو صلیت صلاة لم اصل فیها آل محمد و آل محمد ما راءیت انها تقبل ؛
اگر نمازى بخوانم و در آن بر محمد و آل محمد علیهم السلام صلوات و درود نفرستم ، فکر مى کنم که آن نماز پذیرفته و مقبول نیست .144 - فرد بدبخت  رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:
من ذکرت عنده فلم یصل على فقد شقى ؛
هر کس که در نزد وى نام من برده شود و بر من صلوات نفرستد، بدبخت است .145 - بخیلواقعى رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمودند:
البخیل حقا من ذکرت عنده فلم یصل على ؛
بخیل ، واقعى کسى است که نام من در نزد او برده شود و بر من درود نفرستد. 146 - گم کردن راه بهشت  رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
من نسى الصلاة على خط به طریق الجنة ؛
کسى که صلوات بر من را فراموش کند، راه بهشت را گم کرده است .
147 - جفا بر رسول خدا
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
من سم الورد الاءحمر و لم یصل على و على آلى فقد جفایى ؛
کسى که گل سرخ (گل محمدى ) ببوید و بر من و آل من صلوات نفرستد، بر من جفا کرده است

موفق باشید ...