دختر کشى و زنده به گور کردن دختران قبل از ظهور اسلام

یکى از دردناک ترین و وحشیانه ترین پدیده هاى عصر جاهلیت عرب

یکى از دردناک ترین و وحشیانه ترین پدیده هاى عصر جاهلیت عرب پدیده واءد است که در قرآن مجید مکرر به آن اشاره شده . گرچه بعضى معتقدند که این جنایت در همه قبائل عرب عمومیت نداشته ، و تنها در قبیله کنده (یا بعضى از قبایل دیگر) بوده است ، ولى مسلما مساءله نادرى نیز محسوب نمى شده ، وگرنه قرآن با این تاءکید و به طور مکرر، روى آن صحبت نمى کرد.

مفسران گفته اند: در جاهلیت عرب ، هنگامى که وضع حمل زن فرا مى رسید، حفره اى در زمین حفر مى کرد و بالاى آن مى نشست ، اگر نوزاد دختر بود، آن را در میان حفره پرتاب مى کرد و اگر پسر بود، آن را نگه مى داشت .

این واقعا وحشت آور است که انسان ، آنقدر عاطفه خود را زیر پاى بگذارد که به کشتن انسان آن هم در زشت ترین صورتش افتخار و مباهات نماید، انسانى که پاره تن خود اوست ، انسانى که بى دفاع و ضعیف است ، او را با دست خویش زنده زنده به خاک سپارد.

این یک امر ساده نیست که انسان هر چند نیمه وحشى دست به چنین جنایت وحشتناکى بزند، قطعا داراى ریشه هاى اجتماعى و روانى و اقتصادى بوده است .

امیرمومنان علیه السلام در خطبه قاصعه در مقام تشریع زندگى جاهلى به این کردار زشت اشاره نموده مى فرماید:

من بنات موؤ دة و اصنام معبودة . دخترهاى کشته و بت هاى مورد پرستش شعار آنان بود، سخن در اینجا است که آیا این رسم جاهلى در میان چه قبایلى رواج داشت ، مورخان عموما نظر مى دهند که به طور مسلم قبیله بنى تمیم به خون فرزندان خود آلوده بودند و به عقیده گروهى این بیمارى به قبایل دیگرى مانند قیس ، اسد، هذیل و بکربن وائمل نیز سرایت کرده بود.

موفق باشید ...