یاور فرزندان پیامبر به وصف امیرالمومنین ...

درباره ى فرزندان پیامبرتان خدا را درنظر آرید. مبادا در حضور یا در غیاب شما به آنان ظلم شود در حالى که شما مى توانید شما را از آنان دور سازید.

پیامبر در برابر رنج فراوان و آزار زیادى که در هدایت مردم متحمل شد، پاداشى طلب نکرد و به دستور خداوند چنین ابلاغ فرمود: قل ما اسئلکم علیه اجرا الا الموده فى القربى [ سوره ى شورى، آیه ى 23. ] اى پیامبر به مردم بگو من از شما براى رسالت مزدى نمى خواهم، جز آنکه با خاندان من دوستى و مهربانى کنید.

البته در جاى دیگرى هم فرموده است: قل ما سئلتکم من اجر فهو لکم [ سوره ى سبا، آیه ى 47. ] پاداشى که از شما مى خواهم به سود خود شماست .

یعنى دوستى با خاندان پیامبر که اجر رسالت است باز به سود خود مسلمانان است . علت آن هم روشن است، زیرا اگر کسى با اهل بیت دوستى کند نجات مى یابد و رستگار مى شود [ حدیث سفینه بسیار معروف است که پیامبر فرمود: مثل اهل بیتى کسفینه نوح من رکبها نجا و من تخلف عنها هلک. ]

در همین راستاى دوستى با عترت رسول الله است که آن حضرت فرمود: کسى که مرا بیشتر از خودش، و خانواده مرا بیش از خانواده خودش، و خاندان مرا بیشتر از خاندان خودش وهر چه را که به من منسوب است بیش از آنچه که به خودش منسوب است، دوست بدارد مومن حقیقى هموست [ قال رسول الله صلى الله علیه و آله و سلم: لایومن عبد حتى اکون احب الیه من نفسه، و اهلى احب الیه من اهله و عترتى احب الیه من عترته، و ذاتى احب الیه من ذاته. بحارالانوار ج 27/ ص 76 "و ذاتى: اى کل ما ینسب الى سوى ما ذکر". ]

جالب است بدانید این روایت را سنیان نقل کرده اند اما فقط قسمت اول آن را آورده اند و جالب تر آنکه بخش اول روایت آنان در این نقل که از مدارک شیعه آورده ایم نیامده است. روایت چنین است که عبدالله بن هشام که از اصحاب پیامبر است نقل مى کند: 'در حضور پیامبر بودیم آن حضرت دست عمر را گرفته بود عمر گفت یا رسول الله به خدا سوگند شما از هر چیزى البته جز خودم نزد من محبوب تر هستید.

 آن حضرت در پاسخ عمر فرمود: لایومن احدکم حتى اکون احب الیه من نفسه. این روایت را دانشمند معروف اهل سنت عبدالرحمن سیوطى در کتاب تفسیر الدر المنثور ذیل آیه 24 سوره توبه آورده است. در ضمن ترجمه آیه 24 سوره ى توبه این است: اگر پدران و فرزندان و برادران و همسران و خویشاوندان شما، و نیز ثروتى که اندوخته اید و تجارتى که از کساد آن مى ترسید و خانه هایى که به آنها دل بسته اید، نزد شما از خدا و رسول خدا و جهاد در راه خدا محبوب تر است پس منتظر باشید تا خداوند عذابش را بر شما فرود آورد و این چنین است که خداوند فاسقان را هدایت نمى کند.

این دوستى شامل همه فرزندان پیامبر مى شود، چنانچه در روایتى از امام رضا آمده است: نگاه کردن به ذریه فرزندان ما اهل بیت پیامبر عبادت است. کسى از آن جناب پرسید: اى پسر پیامبر خدا آیا نگاه کردن به امامان از شما خاندان، عبادت است یا نگاه کردن به تمامى فرزندان پیامبر؟ آن حضرت پاسخ داد: نگاه کردن به تمامى فرزندان پیامبر عبادت است، البته به شرط آن که آنان از راه روشن پیامبر منحرف و به گناهان آلوده نشده باشند. [ بحارالانوار، ج 93، ص 218. ]

هر چند در بخش پایانى روایت فوق شرط این گرامى داشت فرزندان پیامبر ذکر شده است اما براى روشن تر شدن مطلب روایت دیگرى را از امام رضا علیه السلام مى آوریم: حسن بن موسى مى گوید: من در سفر خراسان همراه حضرت رضا بودم. 

یک بار در مجلسى که آن جناب حضور داشت، برادر امام رضا یعنى زید بن موسى- که متاسفانه فرد صالحى نبود- به گروهى از حاضران فخر مى فروخت و اصل و نسب خویش را به رخ آنان مى کشید. امام رضا سرگرم گفتگو با گروه دیگرى از حضار مجلس بود.

 وقتى سخنان برادرش را شنید رو به او کرد و فرمود: اى زید! آیا سخنان نابخردان بازار کوفه تو را فریفته است که مى گویند چون حضرت فاطمه زهرا پاکدامن بود خداوند فرزندان او را به آتش دوزخ حرام کرده است؟ تو پنداشته اى که چون از فرزندان فاطمه هستى به هر روى دوزخى نیستى؟ به خدا سوگند این سخن درست است اما فقط درباره ان چهار بزرگوارى است که از فاطمه به دنیا آمده اند- یعنى حضرات حسن و حسین و زینب و ام کلثوم- تو مى پندارى که موسى بن جعفر که خداوند را اطاعت مى کرد و روزها روزه مى داشت و شبها به نماز برمى خاست، و تو که اهل گناه و معصیت هستى روز قیامت با هم در پیشگاه خداوند حاضر مى شوید و تو نزد خدا از او گرامى تر خواهى بود؟ هرگز چنین نیست جد بزرگوارم حضرت على بن الحسین مى فرمود: نیکوکار از ما- خاندان- دو برابر پاداش مى برد و بدکار از ما چند برابر عذاب مى گردد.

حسن بن موسى ادامه مى دهد که: سپس امام رضا به من رو کرد و فرمود: شما این آیه را چگونه مى خوانید! 'قال یا نوح انه لیس من اهلک انه عمل غیر صالح' [ سوره ى هود، آیه ى 46. ] وقتى نوح از خداوند نجات پسرش را درخواست کرد و عرض نمود که پروردگارا به من وعده داده بودى اهل و خانواده مرا نجات مى دهى، خداوند در پاسخ به نوح فرمود: او از اهل تو نیست. او فرزند ناشایستى است.

من به امام عرض کردم: برخى مى پندارند او فرزند نوح نبوده است. امام فرمود: هرگز چنین نیست. او به راستى پسر نوح بود، اما چون از فرمان خدا سرپیچى کرد و عصیان نمود خداوند نسبت فرزندى او را با پدرى حضرت نوح منتفى شمرد. درباره ما خاندان پیامبر هم، چنین است. اگر کسى به ظاهر از ما خاندان باشد اما خدا را اطاعت نکند از ما نیست اما اگر تو اطاعت خدا را کنى از ما اهل بیت محسوب مى شوى. [ بحارالانوار، ج 93، ص 221، باب مدح الذریه الطیبه و ثواب صلتهم. ]

موفق باشید ...