دنیا و آخرت ... مرگ پایان زندگی نیست آن را از یاد نبریم ...

در هر دو جهان آلام و لذتهای عقلی و حسی وجود دارد.و رنج ها و لذتهای جسمی در هر دو جهان از طریق جسم برای روح انسان حاصل می شود.

دنیا و آخرت شباهت هایی با هم دارند که به شرح زیر است:

1. هر دو جهان حقیقی و واقعی بوده و فضا و ابعاد و اجرامی دارند از همین رو انسان در هر دو جهان دارای اندام و بدن است. 

2. انسان در هر دو جهان به خود و متعلقاتش آگاهی کامل داشته و شخصیتی واحد دارد. «یالیتنی قدّمتُ لحیاتی» ای کاش برای زندگی خود (چیزی) پیش فرستاده بودم. 

3. انسان در هر دو جهان دارای غرایز انسانی و حیوانی است. در سوره واقعه می فرمایند: «و میوه از هر چه اختیار کنند و از گوشت پرنده هر چه بخواهند و حوران چشم درشت ... در آنجا نه بیهوده ای می شنوند و نه سخنان گناه آلود آنجا سخنی جز سلام و درود نیست. 

و در هر دو جهان آلام و لذتهای عقلی و حسی وجود دارد. و رنج ها و لذتهای جسمی در هر دو جهان از طریق جسم برای روح انسان حاصل می شود. 

4. خداوند در هر دو جهان قابل رؤیت حسی نیست؛ «لا تدرکه الابصار» چشم او را در نمی یابند. 

5. انسان در عالم آخرت نیز از اختیار و اراده برخوردارند، لیکن همچون دنیا توان اجرای آن برای هر کسی در محدوده دارایی ها و توانایی های خود و به میزانی است که خود را در این دنیا در اختیار خدا و رسول او قرار داده و از خود سلب اراده کرده باشند. 

همه ما انسانها روزی خواهیم مرد و دوباره بر انگیخته خواهیم شد طوری زندگی کنیم که شرمنده درگاه حق در قیامت موعود نباشیم ...