ساده زیستی طلای راحت زیستن ..

قدرت‌طلبى، دنبال جاه و مقام رفتن، دنبال دنیا به هر شکل آن رفتن، از نظر امیرالمؤمنین (ع) در همه زمان‌ها محکوم و مردود است. این آن روحیه امیرالمؤمنین (ع) است که می‌خواهد به ما این روحیه را تعلیم بدهد؛

باید ما از امیرالمؤمنین (ع) این را درس بگیریم؛ یاد خدا و توجه به ذکر و مناجات الهى، مهم‌ترین علاجى است که امیرالمؤمنین براى این کار دارد. 

بی تردید این شخصیت بزرگوار که در طول تاریخ اندیشمندان و بزرگان لب به ستایش او گشوده اند از مکتب تربیتی خاصی برخودار بوده است که او را چنین شهره آفاق کرده است. 

نقل مشهور این است که میلاد حضرت علی(ع) در خانه کعبه رخ داده است و این یک امتیاز انحصاری برای ایشان محسوب می شود.  

 
یکی از نخستین افراد اشاره کننده به محل ولادت امیرمومنان (ع) مسعودی از علمای اهل سنت است. وی متعلق به نخستین دوره های تدوین حدیث و تاریخ است و در کتاب «مروج الذهب و معادن الجوهر» جلد یک صفحه 313 به محل ولادت امیرالمومنین (ع) در داخل کعبه اشاره می کند نه محوطه بیرونی مسجدالحرام. دیگر عالم سنی مذهب که بر دو کتاب مهم اهل سنت «مستدرک» نوشته یعنی حاکم نیشابوری متوفای 405 هجری می گوید: اخبار در این باره متواتر است که فاطمه بنت اسد وارد کعبه شد و حضرت علی (ع) در میان خانه کعبه متولد شد. 

 عالم بعدی که کعبه را به عنوان مکان میلاد حضرت علی (ع) معرفی می کند، سبط ابن جوزی نوه ابن جوزی عالم معروف اهل سنت است که در کتاب «تذکره الخواص» داستان میلاد ایشان و چگونگی ورود فاطمه بنت اسد به کعبه را بیان می کند.  

پس از وی گنجی شافعی که پسوند نامش گرایش فکری او را نشان می دهد در کتاب کفایه الطالب فی مناقب علی بن ابی طالب (ع) تاکید می کند که قبل و بعد از حضرت امیر(ع) انسانی در کعبه به دنیا نیامده است و این نشان از کرامت و بزرگی امیرمومنان (ع) در نزد خداوند دارد.  

علاوه بر این در کتاب الفصول المهمه فی معرفه الائمه این عبارت گنجی شافعی تکرار و تاکید می شود که قبل و بعد از علی ابن ابی طالب (ع) کسی در کعبه چشم به جهان نگشوده است و این نشان از برتری و فضیلت حضرت امیر (ع) دارد. 

چرایی این تاکید در مقابله و دشمنی غرض ورزان با امیرالمؤمنین (ع) باید جستجو شود چرا که معاندان کوشیدند با جعل روایت ثابت کنند قبل از ایشان افراد دیگری نیز در کعبه متولده شده اند و این فضیلت انحصاری ایشان نیست. 

آنها تنها به این حد اکتفا نکرده و تاکید می کردند حال که وقوع این ولادت در کعبه تنها به شخص حضرت امیر (ع) اختصاص ندارد پس فضیلت و شانی هم برای ایشان مترتب نیست. 

خداوند همانگونه که درباره محل تولد حضرت امیر (ع) عنایتی ویژه داشت یعنی کعبه را که حتی پیش از ظهور اسلام مورد تکریم و احترام بود محل ولادت ایشان قرار داد درباره شرایط تربیتی ایشان نیز برنامه ای خاص داشت. مقطعی از دوران کودکی ایشان مقارن شد با تنگدستی ابوطالب (ع)، از این رو پیامبر(ص) پیشنهاد کفالت برخی از فرزندان ابوطالب را به عمویشان عباس دادند و خودشان سرپرستی حضرت علی (ع) را به عهده گرفتند.  

از برخی گزارش ها می توان فهمید که اگرچه این سرپرستی با بهانه تنگدستی ابوطالب انجام شد اما هدف رسول خدا(ص) این بود که شخصیت علی (ع) را با معیارهای مدنظر خویش پرورش دهد.  

اجداد و نیاکان ایشان نیز همچون پیامبر (ص) یپرو دین توحیدی بودند و هرگز در مسیر بت پرستی و دیگر اقدامات خلاف قرار نگرفتند. حضور در منزل پیامبر (ص)، تولد در کعبه به عنوان قبله گاه مسلمین، کرامت و بزرگواری پدر و مادر ایشان که پیامبر(ص) از وی به نیکی یاد می کردند همگی در کنار یکدیگر فضایی را ایجاد کرد که در دامان آن مردی بی مثال یعنی امیرالمومنین(ع) رشد و نمو یافت او از مکتب تربیتی پیامبر(ص) بهره مند شد که خداوند او را صاحب خلق عظیم در قرآن معرفی می کند. 

تنها بارقه ای از این فضایل نبوی کافی بود که وجود حضرت امیر(ع) را به کمال برساند و در تاریخ چهره او را ماندگار کند. 

همین رشد و نمو در مکتب نبوی بود که از علی نخستین مرد مؤمن به اسلام را ساخت! ایشان تنها کسی است که بنابر قول صریح خودشان در نهج البلاغه شاهد نزول وحی بر قلب مبارک پیامبر (ص) بوده اند. 

 اگر نبود تربیت کامل و معرفت بی نظیر امیرمومنان(ع) چنین ویژگی هایی امکان بروز و ظهور نداشت و همین ویژگی ها بود که سبب شد به عنوان وصی و جانشین پیامبر (ص) معرفی شود.  

او نه تنها نخستین مرد مسلمان است بلکه در دوران حیات مبارکشان چه در حیات پیامبر (ص) چه بعد از رحلت ایشان لحظه ای از جهاد و حفاظت از دین دست نکشید و سرانجام نیز در راه اجرای صحیح اسلام ناب محمدی و اجرای عدالت واقعی به شهادت رسید. 

موفق باشید ...