بلای اسراف و تبذیر...

بی شک مواهب و نعمت های موجود در کره زمین برای ساکنانش کافی است...

اما بدین شرایط که بیهوده به هدر نرود بلکه به صورت صحیح و معقول و دور از هرگونه افراط و تفریط مورد بهره برداری قرار گیرد. 

اسلام هشدار می دهد که در بهره گیری از مواهب خدا در زمین اسراف و تبذیر روا مداریم. 

قرآن در آیات فراوانی به شدت مسرفان را محکوم که به نمونه هایی از آن اشاره می کنیم: 

۱-خداوند اسراف کاران را دوست نمی دارد. 

۲-مسرفان را از جمله اصحاب دوزخ بر می شمرد. 

۳-از اطاعت فرمان مسرفان نهی می کند. 

۴-مجازات الهی را در انتظار مسرفان می داند. 

۵-اسراف کاران را برنامه ای فرعونی قلمداد می کند. 

۶-مسرفان دروغگو را از هدایت الهی محروم می شمرد. 

۷-سرانجام سرنوشت آنها را هلاکت و نابودی می کند. 

۸-قرآن همچنین تبذیر کنندگان را براداران شیطان و قرین و همنشین آنها می شمرد. 

اسراف به معنای وسیع کلمه آن است که انسان در هرکاری از حد تجاوز کند اما غالبا این کلمه در مورد هزینه ها و خرج ها گفته می شود.