کار و احساس شخصیت...

 داستانی آموزنده...

یکی از صحابه پیامیر که فقر و تنگدستی بر او چیره شده بود در یک روز که احساس کرد دیگر کارد به استخوانش رسیده  است  با مشورت و پیشنهاد همسرش تصمیم گرفت نزد پیامبر رفته و وضع خود را برای رسول اکرم شرح دهد و از آن حضرت استمداد مالی کند.با همین نیت رفت  ولی قبل از آنکه حاجت خود را برای رسول اکرم  بگوید این جمله را از زبان پیامبر(ص) شنید:((هرکس از ما کمکی بخواهد ما به او کمک می کنیم ولی اگر بی نیازی  بورزد و دست حاجت پیش مخلوقی دراز نکند خداوند او را بی نیاز می کند.))آن روز چیزی نگفت و به خانه خود برگشت اما همچنان فقر بر او سایه افکنده بود. 

ناچار روز دوم با همین نیت به پیش رسول اکرم رفت اما باز هم همان جمله را از ایشان شنید. 

برای سومین بار هم با همان نیت به مجلس رسول اکرم رفت.باز هم لب های رسول اکرم به حرکت درامد و با همان اهنگ همان جمله را تکرار کرد.این بار که ان جمله  را شنید  اطمینان بیشتری در قلب خود احساس کرد.حس کرد که کلید مشکل خود  را در همین جمله یافته است. 

وقتی که خارج شد با قدم های ممطئنتری راه می رفت.با خود فکر می کرد که دیر هرگز به دنبال کمک و مساعدت دیگران نخواهم رفت.به خدا تکیه می کنم  و از او می خواهم که مرا در کاری که پیش می گیرم موفق گرداند و مرا بی نیاز سازد.سر انجام او تصمیم گرفت که به صحرا برود و مقداری هیزم جمع کند و بفروشد. و ان راهم فروخت.روزهای دیگر به همین کار خود ادامه داد تا جایی که صاحب سرمایه خوبی شد.روزی رسول اکرم به او رسید و تبسم کنان فرمود:نگفتم هرکس از ما کمکی بخواهد ما به او کمک می کنیم ولی اگر بی نیازی بورزد خداوند او را بی نیاز می کند.