حکمت هفتم ایثار اقتصادی و آخرت گرایی . . .

امیرالمومنین (علیه السلام) فرموده اند : صدقه دادن دارویی ثمر بخش است  و کردار بندگان در دنیا فردا در پیش روی آنان جلوه گر است . 

موفق باشید . . . 

حکمت ششم ارزش راز داری و خوشرویی . . .

امیرالمومنین (علیه السلام ) فرموده اند : سینه خردمند صندوق راز اوست و خوشرویی وسیله دوست یابی و شکیبایی گورستان پوشاننده عیب هاست . و یا فرمود : پرسش کردن وسیله پوشاندن عیب هاست و انسان از خود راضی دشمنان او فراوانند . 

موفق باشید . . . 

حکمت پنجم شناخت ارزش های اخلاقی . . .

امیرالمومنین (علیه السلام) فرموده اند : دانش میراثی گرانبها و آداب زیورهای همیشه تازه و اندیشه آیینه ای شفاف است . 

موفق باشید . . . 

حکمت چهارم ارزش های اخلاقی و ضد ارزش ها . . .

امیرالمومنین (علیه السلام) فرموده اند : ناتوانی ، آفت ، و شکیبایی ، شجاعت ، و زهد ، ثروت است و پرهیزکاری، سپر نگه دارنده است و چه همنشین خوبی است، راضی بودن و خرسندی . 

موفق باشید . . . 

حکمت سوم شناخت ضد ارزش ها . . .

امیرالمومنین (علیه السلام) فرموده اند : بخل ننگ ، و ترس نقصان است . و تهیدستی ، مرد زیرک را در برهان کند می سازد ، و انسان تهیدست در شهر خویش نیز بیگانه است . 

موفق باشید . . . 

حکمت دوم شناخت ضد ارزش ها . . .

امیرالمومنین (علیه السلام)فرموده اند: آن که جان را با طمع ورزی بپوشاند خود را پست کرده و آن که راز سختی های خود را آشکار سازد خود را خوار کرده و آن که زبان را بر خود حاکم کند خود را بی ارزش کرده است . 

موفق باشید . . . 

حکمت اول روش برخورد با فتنه ها . . .

امیرالمومنین (علیه السلام) فرموده اند : در فتنه ها چونان شتر دوساله باش ، نه پشتی دارد که سواری دهد ، و نه پستانی تا او را بدوشند . 

موفق باشید . . . 

اگر با فرد نادان روبه رو شدید چه کنیم ...

رسول خدا (ص) فرموده اند: «سه چیز است که هر که نداشته باشد، هیچ کارش تمام نیست: پرهیزگارى که او را از نافرمانى خدا باز دارد و خلقى که به سبب آن با مردم بسازد و بردبارى که نادانىِ نادان را با آن رد کند.

ایشان می فرمایند: «پروردگارم مرا به سازگارى با مردم امر فرمود. چنان که به انجام واجبات امر فرمود.

همچنین، امام صادق (ع) می فرمودند: «جبرئیل علیه السّلام نزد پیغمبر صلى اللَّه علیه و آله آمد و عرض کرد: اى محمد! پروردگارت سلام می رساند و می گوید: با مخلوقم مدارا کن.

امام باقر (ع) می فرمایند: «در تورات نوشته است، از جمله مناجات خداى عز و جل با موسى بن عمران علیه السّلام این بود که: اى موسى! راز پنهان مرا در باطن خویش پوشیده دار و در آشکارت سازگارى با دشمن من و دشمن خود را از جانب من اظهار کن و با اظهار راز پنهانم سبب دشنام دادن آنها به من مشو تا در دشنام دادن من شریک دشمن خود و دشمن من گردى.

امام صادق (ع) فرموده اند: «رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله فرمودند: «سازگارى با مردم نصف ایمان است و نرمى با آنها نصف زندگى است.» سپس ایشان فرمودند: «با نیکان در پنهان آمیزش کنید و با بدکاران در آشکار، و بر آنها حمله نکنید که بر شما ستم کنند، زیرا زمانى براى شما پیش آید که از دینداران نجات نیابد، جز آنکه را مردم ابلهش دانند و خود او هم آماده باشد و تحمل کند که به او گویند ابله و بی عقل است.

همچنین آن حضرت (ع) می فرمایند: «گروهى از قریش با مردم کم سازگارى کردند و از قریش رانده شدند، در صورتى که به خدا سوگند که از نظر خانوادگى عیبى نداشتند. و گروهى از غیر قریش با مردم خوشرفتارى نمودند و به خاندان عالى و بلند پیوستند.

سپس فرمودند: «هر که دستش را از مردم دریغ دارد، او از آنها یک دست دریغ داشته، ولى مردم از او دست ها دریغ دارند.

موفق  باشید ... 

زنان و مردان و پسران و دختران جوان بخوانند و بدانند که مرگ پایان زندگی نیست ...

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «هر تندخوىِ خشنِ مغرورِ گردن فرازِ حریصِ خسیسِ بى خیر، اهل دوزخ است و اهل بهشت، مستضعفان بى پناهند.

همان حضرت (ص) فرموده اند: «سه خوى از اخلاق دوزخیان است: تکبّر، خودپسندى و بد اخلاقى.

همچنین، امام صادق (ع) در معرفی اهل دوزخ می فرمایند: «سه خوى است که اگر در مرد باشد، باکى نیست که بگویى او دوزخى است: خشونت و بزدلى و بخل. و سه خوى است که اگر در زن باشد، پروایى نیست که بگویى او دوزخى است: بى حیایى، بزرگ منشى و فخرفروشى.

پیامبر خدا (ص) نیز فرموده اند: نخستین کسانى که به دوزخ مى روند، فرمانرواى قدرتمندى است که دادگرى نکند و توانگرى که حقوق مالى خود را نپردازد، و تهیدست متکبر.

رسول خدا (ص) در این باره می فرمایند: «سخت ترین عذاب را در روز قیامت، عالمى مى چشد که علمش براى او سودى نداشته است.

امیرمومنان علی (ع) نیز فرموده اند: «سخت ترین عذاب را در روز رستاخیز ، آن کسى دارد که از قضاى الهى ناخشنود باشد.

موفق باشید ... 

کدام بنده را خدا بیشتر دوست می دارد ...

 امیرمومنان امام على (ع) می فرمایند: «هر گاه خداوند بنده اى را دوست بدارد، نیکویى عبادت را به دل او اندازد.

همچنین، ایشان می فرمایند: «هر گاه خداوند بنده اى را دوست بدارد، امانتدارى را در نظرش محبوب گرداند.

نیز فرموده اند: «هرگاه خداوند بنده اى را دوست بدارد، او را به آرامش و بردبارى بیاراید.

 از امام اول شیعیان (ع) است که می فرمایند: «هرگاه خداوند بنده اى را دوست بدارد، صداقت و راستگویى را به او الهام کند.

امام علی (ع) فرموده اند: «هر گاه خداوند بنده اى را دوست بدارد، رشد و کمال او را به وى الهام فرماید و به او توفیق طاعت خویش دهد.

امام صادق (ع) در این باره می فرمایند: «هر گاه خداوند متعال بنده اى را دوست بدارد، طاعت خود را به او الهام فرماید، قناعت را پیشه او کند، در دین فقیه و آگاهش گرداند، جانش را با یقین نیرو بخشد، پس به کفاف زندگیش، بسنده کند و جامه عفت بپوشد. و هرگاه خداوند بنده اى را دشمن دارد، مال را محبوب او گرداند، آرزوهایش را دراز کند، دنیا را به دلش اندازد، او را به خواهش هاى نفْسش وا گذارد، پس او بر مرکب ستیز بنشیند و بساط فساد را بگسترد و بر بندگان ستم کند.

و نیز از آن حضرت (ع) است که فرمودند: «هر که دوست دارد بداند منزلتش نزد خداوند چگونه است، بنگرد که منزلت خدا نزد او چگونه است. هر کس بر سر دوراهى دنیا و آخرت قرار گیرد و کار آخرت را بر دنیا برگزیند، چنین شخصى خداوند را دوست دارد، اما کسى که دنیا را برگزید براى خدا منزلتى قائل نیست.»

موفق باشید ... 

آنهایی که در قیامت شاد می شوند ...

رسول خدا (ص) می فرمایند: کسى که مؤمنى را یارى کند خداى عز و جل 73 گرفتارى از او بردارد که یکى در دنیا باشد و هفتاد و دوى دیگر هنگام گرفتاری هاى بزرگ. و فرمودند: هنگامى که مردم به خود مشغولند (یعنى روز قیامت که هر کس گرفتار اعمال خود است).

موفق باشید...