ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
دروغگوئى یکى از صفات بسیار زشت و یکى از گناهان بزرگ است . تمام اقوام و ملل جهان ، از دروغگویى مذمت مى کنند و صاحبش را پست و فرومایه مى شمارند. شخص دروغگو نزد مردم اعتبار و آبرو ندارد، آدم شریف و بزرگوار دروغ نمى گوید.
اسلام نیز از این صفت زشت مذمت نموده آن را گناهى بزرگ و حرام شمرده است . امام محمد باقر علیه السلام فرموده : دروغ پایه خرابى ایمان است . حضرت امام صادق علیه السلام فرمود، حضرت عیسى علیه السلام فرموده : کسى که زیاد دروغ بگوید آبرو ندارد. حضرت على علیه السلام فرمود: هیچ کار زشتى بدتر از دروغ نیست . همه پیامبران الهى و پیشوایان دینى ، مردم را به راستگویى دعوت نموده اند. راستى یک امر طبیعى و فطرى است و از نهاد انسان مایه مى گیرد. همه کس راستى و راستگو را دوست دارد و از دروغگو بیزار است حتى شخص دروغگو. علل و عوامل خارجى است که او را از فطرت خدادادى منحرف ساخته به دروغگوئى مى کشاند. بچه اى که از فطرت اصلى منحرف گشت و به دروغگوئى عادت کرد در بزرگى نیز ترک عادت برایش دشوار است و غالبا از آن دست بردار نخواهد بود. آیه و روایت و پند و اندرز نیز چندان اثرى نخواهد داشت . در محیط خانواده است که بچه شکل مى گیرد و از اخلاق پدر و مادر و سایر معاشرین تقلید مى کند. اگر محیط خانواده محیط راستى و درستى باشد، پدر و مادر و سایر افراد، با صداقت و راستى ، با همدیگر رفتار کنند و سخن بگویند، بچه هاى آنان نیز به راستى و درستى پرورش خواهند یافت دروغ گفتن پدر و مادر که به عنوان سرپرست خانواده شناخته شده اند گناه ساده اى نیست بلکه گناه بزرگى را به همراه دارد و آن ، پرورش بچه هاى دروغگو است . این قبیل پدران و مادران تنها گناه کبیره را مرتکب شده اند، هم اینها هستند که یک اجتماع دروغگو و فریبکار را به وجود مى آورند.
بنابراین ، پدران و مادرانى که مى خواهند فرزندانشان راستگو باشند چاره اى ندارند جز اینکه راستگوئى را پیشه خویش سازند و براى فرزندانشان بهترین محیط و سرمشق را فراهم سازند.
موفق باشید ...