پیامبر اکرم (ص) در نکوهش ریاکاری می فرمایند: واى بر کسانى که دین را وسیله کسب دنیا مى کنند و با زبان نرم خود در برابر مردم به لباس میش در مى آیند، گفتارشان از عسل شیرین تر است و دل هایشان دل گرگ است. خداوند متعال مى فرماید: آیا به رحمت من غرّه مى شوند؟!
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند:چه زشت است که آدمى باطنى بیمار و ظاهرى زیبا داشته باشد!
پیامبر اکرم (ص) همچنین، فرموده اند:سخت ترین عذاب را در روز قیامت کسى دارد که مردم او را آدم خوبى بدانند ، اما هیچ خوبى و خیرى در وجود او نباشد.
همان حضرت (ص) می فرمایند:خداى سبحان مى فرماید: همانا من بى نیازترین شریکم. پس، هر که کارى بکند و کسى جز مرا در آن شریک گرداند من از آن کار بیزارم و از آنِ کسى باشد که او را شریک من قرار داده است.
و نیز فرموده اند:خداوند عملى را که در آن به وزن ذرّه اى ریا باشد نمى پذیرد.
پیامبر خدا (ص) فرمودند:دوزخ و دوزخیان از دست ریاکاران فریاد بر مى آورند.عرض شد: اى رسول خدا! دوزخ دیگر چرا فریاد برمى آورد؟! فرمودند: «از گرماى آتشى که ریاکاران با آن عذاب مى شوند.
موفق باشید ...
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند:شرافت و بزرگى نزد خداوند سبحان به نیکویى کردارهاست، نه به نیکویى گفتارها.»
همان حضرت (ع) می فرمایند:علم، راهنماییت مى کند و عمل تو را به هدف مى رساند.
و نیز فرموده اند:مردى خدمت پیامبر خدا صلى الله علیه و آله آمد و عرض کرد: چه چیز حجت نادانى را از من دور مى کند؟ فرمودند: دانش ، عرض کرد: چه چیز حجت دانش را از من دور مى سازد؟ فرمودند: عمل.
اما صادق (ع) نیز درباره اهمیت عمل و تاثیر آن بر سعادت و شقاوت آدمی می فرمایند: «خداوند در دنیا مردم را به نام پدرانشان خواند تا یکدیگر را بشناسند و در آخرت به کردارهایشان، تا سزا داده شوند. پس فرمود: «اى کسانى که ایمان آورده اید» «اى کسانى که کافر شده اید .
رسول خدا (ص) می فرمایند:سه چیز مرده را [تا لب گور] همراهى مى کنند: خانواده اش، دارایى اش و عملش. دو تاى آنها برمى گردند و یکى باقى مى ماند. خانواده و دارایى او برمى گردند و عملش با او مى ماند.
همان حضرت (ص) فرموده اند:مداومت بر عمل بر اساس آثار و سنت، هر چند اندک، نزد خدا پسندیده تر و خوش فرجامتر است از سخت کوشى در عبادت بر اساس بدعت و هوس.
امام باقر (ع) نیز درباره مداومت بر عمل می فرمایند:محبوبترین عمل در پیشگاه خداوند عزّ و جلّ عملى است که آدمى بر آن مداومت ورزد، هر چند اندک باشد.
موفق باشید ...
از امام حسن (ع) در مورد معنای بخل و تنگ چشمی پرسیدند، حضرت (ع) فرمودند:بخل آن است که انسان آنچه را انفاق و خرج میکند از دست رفته و بیهوده بپندارد و آنچه را که نگه میدارد، مایه شرف و بزرگی بداند.
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: «از تنگ چشمى بپرهیزید؛ زیرا پیشینیان شما به سبب همین تنگ چشمى نابود شدند. تنگ چشمى آنها را به دروغ وا مى داشت و آنها هم دروغ مى گفتند. به ظلم و حق کشى وا مى داشت، آنها حق کشى مى کردند، به بریدن پیوندهاى خویشاوندى دستور مى داد، پیوند خویشاوندى را مى بریدند.
همچنین، از ایشان روایت است که فرمودند:هیچ چیز مانند تنگ چشمى، ایمان را از بین نمى برد. سپس فرمودند: «این تنگ چشمى را حرکتى است چون حرکت مورچه و شعبه هایى است همانند شعبه هاى شرک.
امام صادق (ع) در نکوهش تنگ چشمی می فرمایند: تنگ چشمى بالاتر و بدتر از بخل است؛ زیرا بخیل نسبت به آنچه خود دارد بخل مى ورزد، اما تنگ چشم هم به مال مردم و هم به مال خودش بخل مى ورزد، تا جایى که هر چه دست مردم مى بیند آرزو مى کند که به حلال یا حرام از آن او باشد؛ از آنچه خدا روزیش کرده نه سیر مى شود و نه سودى بر مى گیرد.
امیرمومنان علی (ع) در پاسخ به این سؤال که تنگ چشم ترین مردم کیست، فرمودند:کسى که مال را به ناروا به دست آورد و نابجا خرجش کند.
حضرت علی (ع) می فرمایند:بخیل در دنیا دچار مذمت و نکوهش و در آخرت گرفتار عذاب و سرزنش میشود.
امام رضا (ع) فرمودند:از بخل برحذر باشید چرا که بخل آفتی است که در هیچ انسان آزاده و مؤمنی نمی باشد، همانا بخل خلاف ایمان است.
رسول خدا (ص) در این باره فرموده اند:بخیل ترین مردم کسی است که در سلام کردن بخل ورزد.
موفق باشید ...
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:مردم عائله خدا هستند؛ پس محبوبترین کس نزد خدا، آن است که به عائله او سود رساند و خانواده اى را خوشحال کند.
حضرت محمد (ص) می فرمایند:محبوبترین بندگان نزد من آنهایند که به خاطر من یکدیگر را دوست دارند، دلبسته مسجدهایند و سحرگاهان لب به استغفار گشایند، اینانند که هر گاه بخواهم زمینیان را کیفر دهم به یاد ایشان افتم و از مجازات آنان صرف نظر کنم.
امام صادق (ع) می فرمایند:بدانید که محبوبترین مؤمنان نزد خدا، کسى است که مؤمن تهیدست را در امور مادى و زندگیش یارى رساند و کسى است که مؤمنان را کمک کند و سود رساند و ناراحتى آنها را برطرف سازد.
ایشان همچنین فرموده اند:محبوبترین کس نزد خداوند عزّ و جلّ آن است که در گفتارش راستگو باشد و بر گزاردن نماز و آنچه خدا بر او واجب کرده است مواظبت کند و امانت پرداز باشد.
رسول گرامی اسلام (ص) فرموده اند:خداوند فرموده است: هیچ بنده اى با چیزى محبوبتر از واجبات به من نزدیک نشده است.
امام باقر (ع) در این باره می فرمایند:از پیامبر خدا صلى الله علیه و آله پرسیده شد: خداوند عزّ و جلّ کدام کارها را بیشتر دوست دارد؟ فرمودند: مسلمانى را پیاپى شاد کردن ، عرض شد: اى رسول خدا! منظور از شاد کردن پیاپى مسلمان چیست؟ فرمودند:گرسنگیش را برطرف سازى، اندوهش را بزدایى و قرضش را بپردازى.
امام صادق (ع) نیز فرموده اند:یکى از محبوب ترین کارها نزد خداوند متعال زیارت قبر حسین علیه السلام است.
موفق باشید ...
تسبیح حضرت زهرا (ع) از آثار و برکات بسیاری برخوردار است که از جملهی آن ها نجات یافتن از شقاوت و بدبختی است.
امام صادق (ع) در این رابطه میفرمایند: ای اباهارون! ما بچههای خود را همانطور که به نماز امر میکنیم به تسبیح حضرت فاطمه (ع) نیز امر میکنیم. تو نیز بر آن مداومت کن، زیرا هرگز به شقاوت نیفتاده است بندهای که بر آن مداومت نموده است.
پیامبر اکرم (ص) درباره جایگاه همسایه می فرمایند: «احترام همسایه بر انسان، همانند احترام مادرش است.
امیرمومنان علی (ع) هنگام شهادت فرمودند: «خدا را، خدا را درباره همسایگانتان که آنان سفارش شده پیامبر (ص) شمایند و حضرتش صلى الله علیه و آله چندان درباره همسایگان سفارش کرد که گمان بردیم آنها را ارث بَر قرار دهد.
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «به من ایمان نیاورده است آن که شب سیر بخوابد و همسایه اش گرسنه باشد. به من ایمان نیاورده است آن که شب پوشیده بخوابد و همسایه اش برهنه باشد.
امام زین العابدین (ع) درباره حقوق همسایگان نسبت به یکدیگر فرموده اند: «اما حق همسایه ات این است که در غیاب او آبرویش را حفظ کنى و در حضورش او را احترام نهى. اگر به او ستمى شد یاریش رسانى، دنبال عیب هایش نباشى، اگر بدى از او دیدى بپوشانى، اگر بدانى که پند و اندرز تو را مى پذیرد او را در نهان نصیحت کنى، در سختی ها رهایش نکنى، از لغزشش درگذرى، خطایش را ببخشى و با او بزرگوارانه معاشرت کنى.
امام صادق (ع) می فرمایند: «حُسن همسایگى، روزى را زیاد مى کند.
همان حضرت (ص) فرموده اند: «حُسن همسایگى، خانه ها را آباد و عمرها را زیاد مى کند.
به تصریح روایات بهترین همسایگی، همسایه شدن با خدا است؛ امیرمومنان علی (ع) می فرمایند: «همسایگى خدا ارزانى کسى است که او را فرمان برد و از مخالفتش دورى کند.
موفق باشید ...
پیامبر خدا (ص) می فرمایند: به عیادت بیمار بروید و در تشییع جنازه شرکت کنید، که شما را به یاد آخرت مى اندازد.»
ایشان همچنین فرموده اند: «عیادت کننده از بیمار، در رحمت [خدا] غوطه ور مى شود.
نیز فرموده اند:از حقوق برادر مسلمان بر مسلمان این است که هر گاه با او ملاقات نمود: سلام کند و اگر مریض شد عیادتش نماید و چنانچه از دنیا رفت او را تشییع کند.
امام صادق (ع) نیز می فرمایند:هر کس به عیادت بیمارى برود، هفتاد هزار فرشته او را مشایعت مى کنند و برایش آمرزش مى طلبند تا آن گاه که به منزل خود برگردد.
پیامبر اکرم با سفارش به عیادت از بیماران فرموده اند:از کسى که به عیادت تو نمى آید عیادت کن و به کسى که به تو هدیه نمى دهد، هدیه بده.
امیرمومنان علی (ع) می فرمایند:بزرگترین پاداش را نزد خداوند عزّ و جلّ آن عیادت کننده اى دارد که هر گاه به عیادت برادرش برود، زمان کوتاهى نزد او بنشیند، مگر این که خود بیمار دوست داشته باشد و از او بخواهد که بیشتر بنشیند.
امام صادق (ع) نیز در این باره می فرمایند:عیادت کامل، این است که دستت را روى بازوى بیمار بگذارى و زود از پیش او برخیزى؛ زیرا عیادت احمق ها براى بیمار سخت تر از درد خود او است.
موفق باشید ...
پیامبر اکرم (ص) به امیرمومنان علی (ع) فرمودند:ای علی! مهمان را گرامی بدار اگرچه کافر باشد.
همان حضرت (ص) می فرمایند:هر خانه ای که مهمان در آن وارد نمی شود، ملائکه نیز داخل آن نمی شوند.
امام باقر (ع) می فرمایند:به کارگیری مهمان جفا است، هر گاه مهمان بر شما وارد شد او را یاری کنید (تا ره توشه خود را جابه جا کند) و هر گاه کوچ می کند وی را یاری نکنید، زیار از فرومایگی است (چون نشان نشاط شما از رفتن او است) و او را از ره توشه بهره مند سازید و ره توشه اش را نیکو کنید، زیرا از بخشندگی است.
رسول گرامی اسلام (ص) نیز با اشاره به حقوق مهمان بر میزبان می فرمایند:از جمله حقوق مهمان این است که وی را موقع خارج شدن از حریم و اندرونی خانه همراهی کنی.
امام صادق (ع) فرموده اند:هر گاه برادرت بر تو وارد شد نگو آیا امروز چیزی خورده ای؟ بلکه آنچه در خانه داری برایش بیاور، چون بخشنده به تمام معنا کسی است که آنچه نزدش باشد، ببخشد.
همان حضرت (ع) می فرمایند:از جمله چیزهایی که رسول خدا صلی الله علیه و آله به فاطمه زهرا علیهاالسلام، تعلیم داد، این بود: کسی که به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید مهمانش را اکرام کند.
ایشان همچنین، می فرمایند: امت من مادامی که به همدیگر مهر می ورزند و مهمان را تکریم می کنند، پیوسته در خیر (نیکی) اند.
علاوه بر این، رسول خدا (ص) میفرمایند:مهمان راهنمای بهشت است.و نیز فرمودند: «مؤمنی مهماندوست نباشد جز آنکه از قبرش برخیزد و رویش چون ماه شب چهارده باشد و اهل محشر به او نگرند و گویند او جز پیغمبر مرسل نیست و فرشتهای گوید، این مؤمن، مهماندوست است و راهی ندارد جز که به بهشت رود.
موفق باشید ...
پیامبر اکرم (ص) می فرمایند:هر کس در مقام دوستى در راه خدا برآید، حضرت حق در بهشت درجه اى برایش قرار مى دهد که با عمل دیگرش به آن درجه نمى رسد.
امام صادق (ع) می فرمایند:بر شما باد به نماز در مسجدها و به نیکى به همسایگان، و اداى شهادت، و حاضر شدن در تشییع جنازه ها، زیرا شما ناچارید از زیستن با مردم، و براستى کسى نیست که تا زنده است از مردم بى نیاز باشد و ناچار مردم باید با همدیگر سازش داشته باشند.
همان حضرت (ع) فرموده اند:بر شما باد به پارسائى و کوشش در اطاعت، و بر سر جنازه ها حاضر شوید و بیمارها را عیادت کنید و با مردم در مساجد حضور به هم رسانید، و براى مردم چیزى را دوست دارید که براى خودتان دوست دارید، آیا شرم نکند یکى از شما که همسایه اش حق او را بشناسد ولى او حق همسایه اش را نشناسد.
و نیز ایشان در تفسیر گفتار خداى عز و جل (که در باره آیه 36 سوره یوسف (ع) فرماید:)ما ترا از نیکوکاران دانیم فرمودند: براى واردین جا باز می کرد، و به نیازمندان وام می داد، و به ناتوانان کمک می کرد.
امام باقر (ع) می فرمایند:با هر که آمیزش دارى اگر توانى دست عطایت را به سر آنها کشى و به آنها خیرى برسانى، بکن.
ایشان همچنین فرموده اند:یاران خود را بزرگ شمارید و آنان را احترام کنید، به یکدیگر هجوم ننمایید و به هم زیان نرسانید و نسبت به یکدیگر حسود نباشید، از بخل بپرهیزید، از بندههاى شایسته خدا باشید.
موفق باشید ...