در قرآن مجید خداوند بار ها گفته است که اگر متقی و پر هیزکار شوید در های برکت از آسمان و زمین به روی شما گشوده خواهد شد.
درباره من
هنگامی که خدا زمین را آماده زندگی انسان ساخت و فرمان خود را صادر نمود ، آدم (ع) را از میان
مخلوقاتش برگزید و او را نخستین و برترین مخلوق خود در زمین قرار دارد ، او را منع کرد که نافرمانی مقام
و ارزش او را به خطر خواهد افکند ،و پس از وفات آدم (ع) زمین را از حجت خالی نگذاشت و میان فرزندان
آدم و خود پیوند شناسایی برقرار نمود و قرن به قرن پیامبران را فرستاد ، تااینکه سلسله انبیاء با پیامبر
اسلام (ص) به اتمام رسید و بیان احکام و انذار و بشارت الهی را سرمنزل نهایی راه یافت ...
نهج البلاغه - خطبه 91 - داستان زندگی آدم(ع) و اعزام پیامبران
ادامه...
روزه، با کیفیتی که دارد در حقیقت روح معنوی و ایمانی انسان را تقویت و اراده او را در اجتناب از معاصی و گناه ، قوی و نیرومند می گرداند و رمضان ماه خودسازی و تزکیه است. و کمتر عبادتی است که داری شرایط خاصی باشد که در حین خواب ثواب عبادت و طاعت برای شخص ثبت گردد که فرمود: «خواب روزه دار عبادت است» در حدیث قدسی آمده است:...
حکمت 175راه درمان ترس (اخلاقى، علمى، تربیتى) و درود خدا بر او ، فرمود : هنگامى که از چیزى مى ترسى ، خود را در آن بیفکن ، زیرا گاهى ترسیدن از چیزی، از خود آن سخت تر است.
حکمت 166پرهیز از تجاوز به حقوق دیگران(اخلاقى، اجتماعى) و درود خدا بر او ، فرمود : مرد را سرزنش نکنند که چرا حقّش را با تأخیر مى گیرد، بلکه سرزنش در آنجاست که آنچه حقش نیست بگیرد.(33)
حکمت 161 ارزش مشورت و پرهیز از خودمحورى(اخلاقى،سیاسى،اجتماعى) و درود خدا بر او ، فرمود : هر کس خود رأى شد به هلاکت رسید، و هر کس با دیگران مشورت کرد ، در عقل هاى آنان شریک شد.
حکمت 158روش برخورد با دوستان بد (اخلاق اجتماعى) و درود خدا بر او ، فرمود : برادرت را با احسانى که در حق او مى کنى سرزنش کن ، و شر او را با بخشش بازگردان.
حکمت 157 فراهم بودن راه هاى هدایت(اخلاقى، اقتصادى) و درود خدا بر او ، فرمود : اگر چشم بینا داشته باشید، حقیقت را نشانتان داده اند ، اگر هدایت مى طلبید شما را هدایت کرده اند ، اگر گوش شنوا دارید ، حق را به گوشتان خواندند.
حکمت 154اهمیت نیت ها (اخلاقى، سیاسى) و درود خدا بر او ، فرمود : آن کس که از کار مردمى خشنود باشد ، چونان کسى است که همراه آنان بوده و هر کس که به باطلى روى آورد ، دو گناه بر عهده او باشد: گناه کردار باطل ، و گناه خشنودى به کار باطل.